خارگ نیوز: طرح اقماری ابتدا در آمریکا ، با توجه به توسعه صنعتی و وجود مسافت های زیاد در بین ایالت های پهناورو عدم امکان اقامت و کار در یک محل شروع شد و در نهایت پس از کش و قوس های فراوران راهکارهایی مشابه طرح اقماری امروزه به اجرا درآمد .
به گزارش خارگ نیوز، سید نعمت اله امام : طرح اقماری ابتدا در آمریکا ، با توجه به توسعه صنعتی و وجود مسافت های زیاد در بین ایالت های پهناورو عدم امکان اقامت و کار در یک محل شروع شد و در نهایت پس از کش و قوس های فراوران راهکارهایی مشابه طرح اقماری امروزه به اجرا درآمد.
کار در طرح اقماری در ایران از زمان کنسرسیوم نفت به علت گستردگی تاسیسات نفتی، ابتدا در ارتباط با تاسیسات دریایی و سپس بخش هایی از خشکی آغاز شد.
نخستین شروع کار اقماری در ایران دربخش خشکی در تلمبه خانه گوره (نزدیک بندر گناوه) بود ، که نفت خام صادراتی توسط این تلمبه خانه از طریق لوله های زیردریایی به خارگ ارسال می شد.
تلمبه خانه گوره که از نظر سازمانی جزء منطقه عملیاتی گچساران بود، به علت جاده کوهستانی و نفس گیر، اتلاف وقت زیاد در هنگام ایاب و ذهاب و هزینه های بالای احداث جاده های مناسب و خستگی افراد در ساعات ایاب و ذهاب، موجب شد که تعدادی کانکس در جوار تلمبه خانه کوره نصب شود و کارکنان را به صورت مجردی اسکان دهند، ولی هنوز برنامه مدون کاری و استراحت نیز برنامه ریزی نشده بود.
بعد ازتلمبه خانه گوره، نوبت گارد مسلح نفت بود. افراد حراستی که با گذراندن دوره های رزمی و نظامی برای حراست از تاسیسات نفتی گسترده در خوزستان، خارگ، ایلام، کهکیلویه و بویراحمد به صورت اقماری به کار گرفته شدند.
با احداث تاسیسات جدید در مناطق دوردست و به منظور جلوگیری از اتلاف وقت زیاد در ایاب و ذهاب،فعالیت در آن تاسیسات نیز به صورت اقماری برنامه ریزی شدند.
طرح اقماری، ابتدا به صورت 3 هفته کار و یک هفته استراحت برنامه ریزی شده بود ولی مشکلات دوری از خانواده برای عده ای مشکل ساز شد، بنابراین طرح 2 هفته کار و 2 هفته استراحت مطرح و اجرا شد که اکنون کارکنان مشمول این طرح که کم هم نیستند، بدین صورت در صنعت نفت مشغول به فعالیت هستند .
گفتنی است ، کارکنان رسمی خدمات یدک کش ها که در ماهشهر و یا خارک ساکن بودند ، سال های دور به صورت 48 ساعت کار بر روی یدک کش و 48 ساعت استراحت در منزل به فعالیت می پرداختند . از سوی دیگر ، کارکنان پیمانکاری یدک کش های استیجاری نیزکه خارجی بودند، با توجه به مقررات آن شرکت ها، معمولا چندماه در دریا و دو هفته استراحت در کشور مطبوع خود بودند.
بیشتر خانواده کارکنان شاغل در طرح اقماری ساکن شهرهای مختلف در سراسر کشوربودند و افراد شاغل، از فرودگاه های تهران، اهواز، شیراز و بوشهر به محل کار و بالعکس جابجا می شدند و برای مسافرت در خشکی تا فرودگاه های مذکور با توجه به بعد مسافت، کرایه های متناسب با نرخ روز به آنان پرداخت می شد.
مزایای طرح اقماری که به صورت 12 ساعت کار و 12 ساعت استراحت برای کارکنان در کمپ ها بود، بسیار چشمگیر بود و به علاوه مزایای دیگری نیزبرای شرکت نفت ازجمله عدم نیاز به سرمایه گذاری بسیار گزاف برای احداث شهرک های مسکونی داشت . از سوی دیگر مهمترین مشکل طرح اقماری دوری کارکنان از خانواده بود که این موضوع تبعاتی را نیز برای کارکنان در پی داشت .